WCAA Giants won de afgelopen weken een paar wedstrijden in de laatste seconde en deed dat zaterdag in de kolkende Vijf Meihal opnieuw: 75-73. Het zijn dit soort nederlagen, die extra pijn doen en helemaal als ze onnodig zijn. Iets meer zuiverheid vanaf de vrije worplijn in de laatste twee minuten en Zorg en Zekerheid Leiden was de winnaar geweest. Zorg en Zekerheid Leiden kreeg in de laatste twee minuten zes vrije worpen, maar maakte er daarvan slechts twee. En dat terwijl er daarvoor negen van de elf waren gemaakt. Nadat Ronny LeMelle 73-73 had gemaakt stonden er nog 12.4 seconden op de klok. Genoeg voor Bryan Defares om te scoren en Leiden op te zadelen met een onmogelijke opdracht in nauwelijks drie seconden.
Het was een enorme domper na een wedstrijd, die bol stond van de spanning. Zorg en Zekerheid Leiden had twee prachtige runs van drie driepunters. Eerst in het tweede kwart (LeMelle, Grace en weer LeMelle) en daarna in de derde periode (Sas, Gibson en LeMelle). Het gaf op dat moment wat ruimte, maar de ploeg van Van Helfteren slaagde er niet in die een tijdje vast te houden. In no-time sloot World Class AA weer aan.
Neem die twee serie. Van 45-47 werd het daarmee 54-47, maar even later eindigde het derde kwart bij 57-55. Het vierde kwart werd vervolgens bloedstollend. De twee ploegen gaven elkaar geen duimbreed toe. 57-57, 63-63, 68-68 en 73-73 waren bijvoorbeeld de tussenstanden.
In zo'n slotfase moet je beslissingen nemen in een split-second. Had Leiden bijvoorbeeld een fout moeten maken op Defares? Wellicht. Hij had kort ervoor twee vrije worpen onbenut gelaten en ook al zou hij hebben gescoord vanaf de lijn, dan zou er wat meer tijd over zijn geweest voor een laatste poging van de thuisploeg. Maar ja, ga er maar staan in de enorme heksenketel, die de Vijf Meihal op dat moment was.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten