BSC moeizaam naar de winst

Nadat vorige week net verloren was van koploper Schoonhoven, stond afgelopen zaterdag hekkesluiter Kamerik als tegenstander op het veld. Uiteindelijk werd een moeizame overwinning behaald, met dank aan keeper Erik Meijer.

Hoewel nog vroeg in het seizoen, was vooraf duidelijk dat BSC de drie punten hard nodig zou hebben. Het verschil met de nummer laatst, tegenstander Kamerik, was immers slechts zes punten. Aan de andere kant was ook koploper Schoonhoven maar zeven punten verwijderd.
De twee teams begonnen, wellicht mede gehinderd door het weer, moeizaam aan de wedstrijd. Vele foute passes, doorglijdende ballen en uitglijdende spelers zorgden ervoor dat in de eerste minuten nauwelijks een kans werd gecreëerd. De eerste goede aanval van BSC was meteen raak. Wouter Stuurman wist met een diepe bal Wouter van Klink te bereiken, die op het randje van buitenspel door mocht gaan, beheerst de keeper omspeelde en de 1-0 binnentikte.
Kamerik liet zich niet uit het lood slaan en ging al snel op zoek naar de gelijkmaker. Hoewel het spel zich voornamelijk afspeelde op de helft van Kamerik, waren het vooral de counters van de bezoekers die voor gevaar zorgden. In de twintigste minuut ontsnapte BSC-verdediger Larry Goedraad aan een rode kaart. Een snelle counter van Kamerik zorgde ervoor dat Joris van Schaik alleen door mocht gaan naar het doel van BSC. Larry Goedraad haalde de aanvaller hard onderuit, maar kreeg van scheidsrechter Van der Maat slechts geel. De gelijkmaker stond niet veel later alsnog op het scorebord, waarbij opnieuw een belangrijke rol voor de scheidsrechter was weggelegd. In een persoonlijk duel tussen Marcel van den Heuvel en Brahim Klein leek niet veel aan de hand, maar toch werd aan Kamerik een vrije trap toegekend. Klein bereikte met deze vrije trap Jelle Das die snoeihard inkopte, 1-1.

Even later hielden de BSC-supporters even de adem in, toen uitgerekend Larry Goedraad weer een tegenstander hard onderuit haalde, maar een (tweede gele) kaart bleef gelukkig uit. Terwijl in het tweede gedeelte van de eerste helft, de BSC-aanvallers geen potten konden breken, wist Kamerik steeds meer op te rukken naar het doel van keeper Erik Meijer. In de veertigste minuut was het de ingevallen Vincent van Brenk die met een korte draai en een bekeken schot keeper Meijer tot een uiterste inspanning dwong. Net voor de rust kreeg Kamerik nog drie grote kansen. Eerst werd een afstandsschot via een verdediger nog gevaarlijk en verdween de bal via Erik Meijer en de lat over het doel. Een tweede schot moest Erik lossen, maar wist de bal nog net voor de voeten van een instormende aanvaller weg te slaan, en nog geen twintig seconden later werd er van dichtbij hard ingeschoten, maar lag opnieuw Meijer in de weg.

De tweede helft mocht BSC richting het thuispubliek spelen, en dat levert over het algemeen meer spektakel op. De in de eerste helft onzichtbare Farid Boussaboun nam het voortouw en leek met enkele solo’s de aanvallende intenties van de Schadenet-boys weer te geven. Niets was echter minder waar, want in het vervolg van de wedstrijd was het juist Kamerik wat de gevaarlijkste ploeg was, zonder dat dit tot echt grote kansen leidde. Bij meerdere afstandsschoten en halve kansen die wel werden geschapen, was het telkens keeper Meijer die op de juiste plaats stond. De voorsprong voor BSC kwam letterlijk en figuurlijk uit de lucht vallen. In de zeventigste minuut mocht Bono Verhoeff een corner nemen. De afgeslagen bal kwam opnieuw voor zijn voeten en als een soort korte corner wist hij nu wel met een voorzet op maat Wouter van Klink te bereiken, die met een harde kopbal zijn tweede treffer van de middag aantekende. Toen drie minuten voor tijd Farid Boussaboun de 3-1 wist te maken, leek de wedstrijd gelopen. Maar niet veel later wist Björn den Blanken de paal te raken en de terugkomende bal alsnog binnen te tikken, 3-2. Een zenuwachtige blessuretijd resteerde, maar uiteindelijk bleven de drie punten op sportpark “Ons Erf”. Als BSC ook zijn slechte wedstrijden blijft winnen, is er niets aan de hand, maar voorlopig lijkt er nog veel werk te liggen voor trainer Roel Zandbergen om van deze elf spelers ook een hecht team te maken.