Bernardus opnieuw onderuit, nu tegen Van Nispen

Na de veelbelovende 3-0 overwinning op Stompwijk '92 waren de verwachtingen aan de Rijndijk hooggespannen. Bernardus startte in dezelfde opstelling als vorige week, alleen Bas v.d. Zon moest tijdens de warming-up geblesseerd afhaken. Of dat het verschil maakte is een gok, maar feit is dat Bernardus niet kon brengen wat men vorige week wel bracht. Hoewel de aanhoudende regen zorgde voor een zwaar te bespelen veld, bleek de ploeg opnieuw last te hebben van het "16 meter trauma". Zo gauw de bal in de buurt van het strafschopgebied komt, ontbreken het overzicht en de slimheid om kansen te creëeren. Vaak leidt dat tot een optisch veldoverwicht, waaruit echter geen echte doelrijpe kansen voortkomen. De tegenstander wacht vaak op de kansjes die komen. Zo ook Van Nispen, dat in de 40e minuut toesloeg toen een schot van Ferry van Elk van richting werd veranderd en onhoudbaar achter doelman Barning in het doel verdween, 0-1.

Na de pauze probeerde Bernardus de bakens wel te verzetten. Coach Berkvens moest wisselen toen Coen Klinkenberg geblesseerd moest afhaken, zijn vervanger Jan Douwe Noorduin bracht iets meer dreiging over de rechtervleugel. De onzichtbare Schinagl werd vervangen door de jonge en onervaren Tom v.d. Velden, die met zijn grote techniek toch voor enige dreiging zorgde. Maar in de 68e minuut strafte Van Nispen zwak middenveldspel af met een snelle counter en Tom van Ham schoot beheerst in, 0-2. Bernardus probeerde nog wel, maar gaandeweg kostte het steeds meer moeite op het steeds gladdere veld. En zo toog Van Nispen weer zingend naar het verre De Zilk.